Προσαρμοσμένη Npt μαύρη φλάντζα 1 ελατού σιδήρου τεχνικές ρίψης φλαντζών πατωμάτων 2 ιντσών

Πίνακας σύγκρισης:

Η πιό κοινή παραδοσιακή μορφή είναι φαιός χυτοσίδηρος. Ο κοινός ή φαιός χυτοσίδηρος πετιέται εύκολα αλλά δεν μπορεί να σφυρηλατηθεί ή να εργαστεί μηχανικά, είτε καυτός είτε κρύος.

Στο φαιό χυτοσίδηρο, η περιεκτικότητα σε άνθρακα είναι υπό μορφή νιφάδων που διανέμονται σε όλο το μέταλλο. Στον άσπρο χυτοσίδηρο, η περιεκτικότητα σε άνθρακα συνδυάζεται χημικά ως καρβίδιο του σιδήρου. Ο άσπρος χυτοσίδηρος έχει την ανώτερες εκτατή δύναμη και τη μαλακτότητα. Είναι επίσης γνωστό όπως “ελατό” ή “σφαιροειδή από γραφίτη” σίδηρο.

Ο χυτοσίδηρος κατασκευάζεται ακόμα με την ίδια σχεδόν διαδικασία όπως παρήχθη ιστορικά. Το σιδηρομετάλλευμα θερμαίνεται σε έναν φούρνο φυσήματος με το κοκ και τον ασβεστόλιθο. Αυτή η διαδικασία «αποξειδώνει» το μετάλλευμα και διώχνει τις ακαθαρσίες, παράγοντας το λειωμένο σίδηρο. Ο λειωμένος σίδηρος χύνεται στις φόρμες της επιθυμητής μορφής και επιτρέπεται για να δροσίσει και να κρυσταλλώσει.

Επάνω στην κατασκευή, ο χυτοσίδηρος αναπτύσσει μια προστατευτική ταινία ή μια κλίμακα στην επιφάνεια που την καθιστά αρχικά ανθεκτικότερη στη διάβρωση από τον επεξεργασμένο σίδηρο ή τον ήπιο χάλυβα. Η λήξη μπορεί να περιλάβει τα ασφαλτούχους επιστρώματα, τα κεριά, τα χρώματα, το γαλβανισμό και την επίστρωση. Επιπλέον, υπάρχουν ποικίλες επεξεργασίες που μπορούν να μειώσουν την οξύδωση και τη διάβρωση που προκαλούνται από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι συντηρητικές επεξεργασίες εργοστασίων είναι χαρακτηριστικά επιστρώματα εμποδίων που προορίζονται για να αποτρέψουν τις ρίψεις από την οξείδωση (οξύδωση) παρουσία της υγρασίας και του οξυγόνου στον αέρα.

Οπτική επικοινωνία: